قسمت این بود که من با تو معاصر باشم , تا در این قصه  پر حادثه حاظر باشم

 تو پری باشی  و تا آن سوی دریا بروی ، من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم

*

*

*

*

او باشد و مهتاب فراوانی هم ،من باشم و اشک های پنهانی ام

حتما شب عاشقانه ای خواهد شد ، مخصوصا اگر نم نم بارانی هم

*

*

*

*

می می رم اگر دلت پر از غم شود،یا چشم تو میزبان شبنم بشود

پاییز و بهار را به هم میدوزم ،  یک نخ اگر از پیرهنت کم بشود

*

*

*

*

خدا کند تبسم لبی به اه نشکند  ، بلور  بغض سینه ای به  شامگاه نشکند

کبوتری که پر زند  به شوق آشیانه ای ، خدا کند که بال او میان راه نشکند

*

*

*

*

یک گوشه نشستم پر از اندوه و نگرانیم ، هنوز از زمانه سخت دلگیرم ،

تو رفته ای و من اندر هجوم خاطره ها ، چو قاب عکس قدیمی اسیر تصویرم

*

*

*

*

دختری به کوروش کبیر گفت: من عاشقت هستم . کوروش کبیر گفت : لیاقت شما برادر من است که

از من زیبا رو تر میباشد و پشت سر شما ایستاده است . دخترک یرگشت و دید کسی نیست .

کوروش کبیر گفت : اگر عاشق بودی پشت سرت را نگاه نمیکردی …!

*

*

*

*

دل را  چو به عشق تو سپردم چه کنم ؟ دل دادم واندوه تو بردم چه کنم ؟

من زنده به عشق تو ام ای دوست لیکن، از آرزوی روی تو مردم چه کنم ؟

*

*

*

*

دردم از دیدار توست ، دل فقط بیمار توست

شادی و عشق امید ، هدیه چشمان توست

*

*

*

*

من ارگ بم و خشت و به خشم متلاشی  ، تو نقش جهان هر وجبت ترمه کاشی

در هر نفس این است دعایم همه ای ماه ، در زیر و بم خاطره ازرده نباشی  . . .